Фаридаддин Аттар,

Тазкирату-л-авлиё. Ҷилди якум

  • Тазкирату-л-авлиё. Ҷилди якум

Китоб пас аз сабти ном дастрас аст.

Номи китоб: Тазкирату-л-авлиё. Ҷилди якум
Муаллиф: Фаридаддин Аттар,
Соли нашр: 2009
Теъдоди саҳифаҳо: 470
Дар байни осори Аттор «Тазкирату-л-авлиё» асари мансур буда, таърих, саргузашт, гуфтору рафтору кирдор ва ақоиди авлиёву суфиёнро дар 988 ҳикоят фаро гирифтааст. Муҳаққиқон соли таълифи онро 1219 шумурдаанд. Ин асар дар заминаи «Табақоти суфия»-и Абдурраҳмони Суламӣ, «Рисолату-л-қурайшия»-и Қурайшӣ, «Кашфу-л-маҳ­ҷуб»-и Ҳуҷвирӣ эҷод гардида, дар навбати худ ба «Нафаҳоту-л-унс…»-и Ҷомӣ таъсири амиқи услубию ғоявӣ расондааст. Дар иншои он ду сифати нек; содагӣ ва ширинӣ зоҳир аст. Ба қавли М. Баҳор «…тақрибан сабки насри салису равони аҳди Сомониёнро дорад». Аттор дар шеър таҳаввул ва инқилобе эҷод кардааст. Ӯ дар ҳақиқат тавонист, ки муҳтавои шеърро нав кунад ва дар ин роҳ соҳибмактаб гардаду суханварони оянда бо эҳтиром вайро устод хонанд. Мавлонои Рум фармудаанд: