Убайди Зоконӣ,

Ҳикоёти латиф. Дастур-ул-мулук

  • Ҳикоёти латиф. Дастур-ул-мулук

Китоб пас аз сабти ном дастрас аст.

Номи китоб: Ҳикоёти латиф. Дастур-ул-мулук
Муаллиф: Убайди Зоконӣ,
Соли нашр: 1990
Теъдоди саҳифаҳо: 160
Убайди Зоконӣ - шоири адабиёти классикии форсу-тоҷик Низомиддин Убайдуллоҳ, мутахаллис ба Убайди Зоконӣ ва машҳур ба Убайди Зоконӣ дар таърихи адабиёти форсу тоҷик бузургтарин ҳаҷвнавис буда, фасоди замон, иллатҳои даврон ва нуқсонҳои табақаи ҳокимӣ чамъиятӣ феодалиро ҳаҷву маҳкум менамояд. Ӯ соли 1270 дар Қаряи Зокон,ки аз тавобеи Қазвин буд, ба дунё омадааст. Таҳсили ибтидоии Убайди Зоконӣ дар Қазвин гузашта, дониши мадрасагиро ӯ дар Шероз фаро гирифтааст. Низомиддин Убайдуллоҳи Зокони, ки бо тахаллусхои Убайди Зоконӣ, машҳур аст, соли 1270 дар деҳаи Зокони музофоти Қазвин дар оилаи вазири собиқ ба дунё омадааст.