Китоб пас аз сабти ном дастрас аст.
| Номи китоб: | Коллектив. Шоири дардҳо |
| Муаллиф: | |
| Соли нашр: | 2011 |
| Теъдоди саҳифаҳо: | 108 |
| Бо Акбар Абдулло моҳи апрели соли 1988 зимни сафари нахустини эҷодӣ ба сарзамини афсонавию мӯъҷизаҳо – Бадахшон шиносу ҳамсӯҳбат шудем. Мо, ба қавле, адибони ҷавони он даврон, Камол Насрулло ва банда аз рӯйи меҳру ҳавас бо роҳхати Иттифоқи нависандагон ба сайри Бадахшони овозадор ва ошноӣ бо мардуми ҳунарманди ин диёри домани гардун рафта будем. Он замон маҳфили адибони ҷавони вилояти кӯҳистони Бадахшон таҳти роҳбарии дӯсти шоирамон Ширин Бунёд хеле ривоҷу равнақ дошт. Вай ҷавонони эҷодкор, онҳоеро, ки дар сина оташ ва шарораи ишқи сухану суханварӣ доштанд, аз водиву дараҳои Помир гирд оварда, тавассути маҳфилу муҳокимаҳои ошкоро ба онҳо дарки маънӣ, роҳи омӯзишу ҷустуҷӯ ва эҷод меомӯзонд. Адибони намоёне чун Ато Мирхоҷа, Раънои Мубориз, Наҷмиддини Шоҳинбод дастпарвари ҳамон маҳфиланд. Вале Акбар Абдулло, ки аз фаъолони ин мактаби адабӣ буд, бо чанд сифаташ маро дар ҳайрат гузошт. Аввал ин ки ӯ омӯзгор ё корманди соҳаи фарҳанг не, милиса буд. Милисаи қаторӣ ҳам не, сардори шӯъбаи тафтишоти |