Дар шароити кунунӣ, ки ҳама гуна иттилоъ мавқеъ ва қимати хосро дорост, мутахассисони соҳаҳои гуногун истифода аз техникаю технологияи электрониро ҷиҳати расидан ба ҳадаф хеле муҳим мешуморанд. Техникаи муосир имкон медиҳад, ки коркарди босифати иттилоъ бо суръати баланд анҷом ёфта, ба ин васила муштариён ба ахбори лозим дар кўтоҳмуддат даст ёбанд. Табиист, ки Китобхона чун маркази муҳими иттилоотрасонӣ аз ин раванд наметавонад дар канор бошад, пас он ҳадафу самтҳои фаъолияташро бо талаботи ҷомеъаи иттилоотӣ созгор менамояд. Гузариш аз шеваҳои анъанавии иттилоотрасонӣ ба усулҳои муосири автоматикунонии фаъолият барои Китобхона ногузир аст. Алалхусус баробари китобҳои чопӣ арзи вуҷуд кардани Китобхонаи электронӣ тағироти куллӣ дар самти хизматрасонӣ ба хонанда ворид намуд. Пешрафти босуръати технологияи муосир-алоқаи мобилӣ, телекоммуникатсия, компютер ва ғайра баробари иқтисоду иҷтимоъ маҳаки рушди иттилоотрасонӣ низ гардиданд.
Мозаика современной мусульманской и околомусульманской вопросительности. Многоголосие мировосприятия. Палитра того, к чему стараются идти. Форма самой жизни. Все это — “Жизнь на Марсе”. Зачем мы собрали столь широкий спектр порой странных, вычурных и смешных вопросов? Чтобы десятки тысяч людей имели возможность взглянуть на пути и ракурсы мысли друг друга, а также на оригинальность нашей с вами человеческой вопросительности. Книга эта — настоящая (ни один из вопросов не выдуман авто- ром), юморная, раскрывает немалую часть нашей действительности. Она призвана не столько что-то высмеять, сколько просветить нас в незаметных порой мелочах и создать каждому из нас жизнерадостное настроение. Помогая другим, мы в действительности помогаем лишь самим себе.
Дар ин маҷмӯа панҷ асари нависандаи бомаҳорати қирғиз Чингиз Айматов гирд оварда шудааст. Инҳо "Нахустин устод", "Чашми шутур", "Роҳи каҳкашон", "Рӯбарӯшавӣ", "Ниҳолаки рӯмолсурхаки ман" мебошанд. Дар ин повесту ҳикояҳо нависанда ватандӯстӣ, фидокорӣ, меҳнатдӯстӣ, поквиҷдонӣ, одамгарӣ ва дигар хислатҳои наҷибонаи одамони советиро васф карда аст.
Ҷилди сеюм осори Ибни Сино «Китоб ан-наҷот» -и ӯро шомил аст, ки он иборат аз бахшҳои мантиқ, тибииёт, илоҳиёт ва риёзиёт мебошад. Ҷилди мазкур барои мутахассисони таъриху назарияи фалсафа, таъриху назарияи дин, таъриху назарияи фарҳанг, таъриху назарияи илм ва доираи васеи хонандагон пешкаш мешавад.
Энсиклопедияи Миллии Тоҷик, ки ҷилди аввали он ба Шумо пешниҳод мегардад, боз як дастоварди илмиву фарҳангии даврони соҳибистиқлолии Тоҷикистон ва нишони давлату давлатдории навини миллати соҳибтамадун ва куҳанбунёди тоҷик мебошад.
Ғаюр Ашӯри Растагор шӯъбаи актёрии факултаи санъати Донишкадаи омӯзгориро хатм кардааст. Солҳои зиёд дар Телевизиони Тоҷикистон ҳамчун коргардон фаъолият намудааст. Ҳоло мудири бахши адабии Театри академии драмавии ба номи А. Лоҳутист. Маҷмӯаи намоишномаҳои ӯ бо номи «Рӯдакӣ дар Самарқанд» соли 2010 ба табъ расидааст. «Масири кӯчаи хотир» китоби дуюми нависанда аст.
Ба ҳама маълум аст, ки барномасозӣ яке аз шохаҳои асоситарини соҳаи технологияҳои иттилоотӣ-коммуникатсионӣ ба ҳисоб меравад. Чунки таъминоти барномавии соҳаи мазкур ва соҳаҳои дигар ба воситаи забонҳои гуногуни барномасозӣ навишта мешаванд. Бинобар ин, барномасозиро шохаи ҷудонашавандаи ин соҳа номидан мумкин аст.
Мақсади кор—муаллимони мактаби ибтидоиро бо шаклҳо ва тарзҳои маъқули хисоби даҳанакӣ шинос кардан аст. Кор ба синфҳо ҷудо карда нашудааст. Шаклҳои дар зер баён кардашудаи кор (таблицаҳо, хисоб кунпои пай дар пай ва гайрахо) дар ҳамаи синфҳо ба кор бурда мешаванд. Интихоб намудани мисол ва масъалаҳо, инчунин тарзи ба синфҳо тақсим намудани маториали мавзуъҳо дар программа ба таври аник муаян карда шудаанд.
Дар ин китоб достонҳое, ки" Мавлоно Чалолуддини Балхӣ" бо зарофати табъи бемонандаш дар китоби монданӣ ва хондании «Маснавии маънавй» овардааст, бо баёни содаву зудёб гузориш шудааст, то ҷавонони адабдӯст битавонад бад- ин васила вориди дунёи «Маснавӣ» шаванд, ҳикоятҳои онро биёмӯзанд ва аз ҳидоятҳои он баҳраманд гарданд.
Дар ин китоб осори дар тӯли бист сол сурудаи шоир ба тарзи гулчин фароҳам шудааст. Бештарин абьёти шоир аз муҳаббати ватан, обу хоки сарзамини диловез, мардуми ҳунарпарвари он гуфта шудаанд.