Дар шароити кунунӣ, ки ҳама гуна иттилоъ мавқеъ ва қимати хосро дорост, мутахассисони соҳаҳои гуногун истифода аз техникаю технологияи электрониро ҷиҳати расидан ба ҳадаф хеле муҳим мешуморанд. Техникаи муосир имкон медиҳад, ки коркарди босифати иттилоъ бо суръати баланд анҷом ёфта, ба ин васила муштариён ба ахбори лозим дар кўтоҳмуддат даст ёбанд. Табиист, ки Китобхона чун маркази муҳими иттилоотрасонӣ аз ин раванд наметавонад дар канор бошад, пас он ҳадафу самтҳои фаъолияташро бо талаботи ҷомеъаи иттилоотӣ созгор менамояд. Гузариш аз шеваҳои анъанавии иттилоотрасонӣ ба усулҳои муосири автоматикунонии фаъолият барои Китобхона ногузир аст. Алалхусус баробари китобҳои чопӣ арзи вуҷуд кардани Китобхонаи электронӣ тағироти куллӣ дар самти хизматрасонӣ ба хонанда ворид намуд. Пешрафти босуръати технологияи муосир-алоқаи мобилӣ, телекоммуникатсия, компютер ва ғайра баробари иқтисоду иҷтимоъ маҳаки рушди иттилоотрасонӣ низ гардиданд.
Тадқиқоте, ки ҳоло пешниҳоди мутахассисону ҳаводорони соҳа мегардад, натиҷаи омӯзишу баррасии «Омодагии электронии Тоҷикистон дар ҷаҳони муштараки иттилоотист» ва он, дар навбати худ, натиҷа ва идомаи мантиқии тадқиқоти қаблии ТҶ «Бунёди Интернет» мебошад. Дар ин ҷо бояд ёдовар бишавем, ки байни ин ду тадқиқот дар Тоҷикистон ҳуҷҷати хеле муҳим - Консепсияи ташаккули ҳукумати электрониро (Декабри 2011) қабул намуданд. Тадқиқоти қаблӣ бо дарёфти чанд тағйирот ва пешрафтҳои мусбате дар ин ҷода ба гузаронидани тадқиқоти мазкур мусоидат намуд.
Наврӯз Иди милливу фарҳангии мост. Ва оё мо арзишҳои милливу фарҳангии худро ба кӯдакони худ талқин карда метавонем.Сароғоз аз суруди аллаи модар то ишқи Ватан,мардумдӯстдориву худшиносӣ. Ба кӯдакон ин ҳамаро бояд бифаҳмонем. Ин китоб ба кӯмаки шумост.
Ин китоб ҳамчун зимима ба ду китоби Ё. Қ. Одинаев-китоби якум "Умари Хайём ва шоҳасари ӯ "Наврӯзнома" ва китоби дуюм"Умари Хайём ва рубоёти ӯ аз назари Свами Говинда" чун китоби сеюм ба ҳуруфи кириллӣ баргардон гардид. Китоби Фазлуллоҳ Ризо да хусуси кашфиёти илми Хайём дар соҳаи риёзиёт, алгебра, физика, геометрия бо муқоиса бо кашфиёти олимони аврупой дар мавзуъҳои мазкур ба сабки илмӣ-оммавӣ таълиф шуда, барои хонандаи тоҷик судманду аҳамиятнок буда, ду китоби фавқуззикрро такмил ва асоснок нумуд.
Китоби дарсӣ дар заминаи донишҳои сиёсии халқҳо ва кишварҳои мухталифи олам, дар асоси муносибати методологии ҷолиб ва собитсозии қавии масъалаҳо иншо дода, барои баҳрабардории донишҷӯён, аспирантон, устодон ва ҳама касонест, ки кӯшиши дарки амиқи олами сиёсат сиёсатофаринӣ ва кишвардориро доранд.
Ҷилди панҷуми "Гулшани адаб"-ро ашъори рангини шоирони асри XVIII ва аввали асри ХХ ташкил медиҳад. Дар ин китоб аз ғазалҳои пурнакҳати шоирон Ворас, Шӯхии Хуҷандӣ сар карда то қасидаҳои дилошӯби Туғрал ва маршу хитобномаҳои инқилобии устод Айнӣ гирд оварда шудааст. Хонандагони шеърдӯсту нуктасанҷро ба сайри ин гулшани бехазон даъват мекунем.
Дар китоби дарсӣ масъалаҳои назариявӣ ва самтҳои амалии маркетинг маҷмӯан баррасӣ ва бо мисолҳои стратегияи маркетингии корпоратсияҳои машҳур ва кейсҳо тасвир шуданд. Дар китоб ба таҷриба ва дурнамои маркетинг дар Тоҷикистон диққати махсус дода шудааст. Китоби дарсӣ барои донишҷӯён ва магистрантони ихтисосҳои иқтисодӣ, аспирантҳо, шунавандагони мактабҳои бизнес ва менеҷмент, ҳамчунин маркетолог ва топ-менеҷерони корхонаҳои ватанӣ пешбинӣ шудааст.
Ин китоб барои муаллимон ва устодони фанҳои диншиносӣ, фарҳангшиносӣ, таърихи динҳои ҷаҳонӣ, таърихи фалсафа, фалсафаи иҷтимоӣ, сиёсатмадорон, кормандони давлат ва алалхусус аспирантон, донишҷӯён ва хонандагони соҳаи илмҳои гуманитарӣ ва ҳамаи он касоне,ки мақсади шинохтаи илмӣ ва касбии дин ва дониши амиқу васеъ аз масоили назариявии диниро доранд,муфид ва роҳнамо хоҳад буд.
Ин рисолаи илмӣ ва ё тадқиқотӣ нест. Балки назари як эҷодкор ба эҷодиёти шоири тавонои тоҷик Лоиқ шералист. Асар бо истифода аз хотироту ёддоштҳову шавқовар ва ҷолиб таълиф гардидааст. Умед аст, ки ҳам ба хонанда дар шинохти сухани Лоиқ ва ҳам ба қаламкашони ҷавоне,ки нав ба роҳи адабиёт қадам мениҳад, манфиатовар хоҳад буд.
Умари Хайём олим ва шоири барҷастаи асрҳои XI-XII мебошад. Номи аслии шоир Абулфатҳ Умар бинни Иброҳим буда, Ҳайём лақаби ӯст. Ӯ соли 1040 дар Нишопур таваллуд ёфта, солҳои ҷавонӣ ва таҳсили илмро дар ин ноҳия гузаронидааст. Дар солҳои ҷавонӣ шоир вақти худро бештар ба омӯхтани илмҳои ҳандаса, тиб, фалсафа, риёзиёт, адабиёт ва ғайраҳо сарф кардааст. Шӯҳрати Хайём бештар аз рубоиҳои ӯ мебошад.