Дар шароити кунунӣ, ки ҳама гуна иттилоъ мавқеъ ва қимати хосро дорост, мутахассисони соҳаҳои гуногун истифода аз техникаю технологияи электрониро ҷиҳати расидан ба ҳадаф хеле муҳим мешуморанд. Техникаи муосир имкон медиҳад, ки коркарди босифати иттилоъ бо суръати баланд анҷом ёфта, ба ин васила муштариён ба ахбори лозим дар кўтоҳмуддат даст ёбанд. Табиист, ки Китобхона чун маркази муҳими иттилоотрасонӣ аз ин раванд наметавонад дар канор бошад, пас он ҳадафу самтҳои фаъолияташро бо талаботи ҷомеъаи иттилоотӣ созгор менамояд. Гузариш аз шеваҳои анъанавии иттилоотрасонӣ ба усулҳои муосири автоматикунонии фаъолият барои Китобхона ногузир аст. Алалхусус баробари китобҳои чопӣ арзи вуҷуд кардани Китобхонаи электронӣ тағироти куллӣ дар самти хизматрасонӣ ба хонанда ворид намуд. Пешрафти босуръати технологияи муосир-алоқаи мобилӣ, телекоммуникатсия, компютер ва ғайра баробари иқтисоду иҷтимоъ маҳаки рушди иттилоотрасонӣ низ гардиданд.
Маҷмӯаи нави шоираи шинохтаи тоҷик Ҳадисаи Қурбон "Сояи мижгон", "Ятимхона", "Баҳри гандум", "Ман хатин", "Раҳовард", "Танин" ва достонҳои "Чакоми Душанбе", "Лоиқ намеояд дигар", "Тӯфон" иборат буда, он аз сарсабзиву сарбаландии Ватан, парвози ҷовидонаи савту сози ишқу дарди ҷонсӯзи фироқ бо хонандагон ривоят намуда, аз ҳифзи якпорчагии Ватану сулҳу салоҳ ва андешаи миллӣ сухан меронад.
Ин ҷилд аз қисми нави китоби дуюми романи «Гардиши девбод»-и Нависандаи халқии Тоҷикистон Абдулҳамид Самад, қиссаҳои шавқангези «Асрори Хоҷамуъмин», «Сарлашкар» ва «Майдони савдо» иборат аст. Бешак, мутолиаи ин асарҳо Шумо, хонандаи азизро ба рӯзгори пурҳодиса, сарнавишту талош ва ишқу армони қаҳрамонҳои нав ошно месозад.
Курси Фарҳангшиносӣ ҳамчун фанни хатмӣ барои донишҷӯёни макотиби олӣ таълим дода мешавад. Омӯзиши фарҳангшиносӣ, назария ва таърихи фарҳанг асос ва пояи ҳамагуна донишҳои гуманитарӣ мебошад. Аз ин рӯ, дар ин дастури таълимӣ дар шакли матни лексия масоили умдаи фарҳангшиносӣ баррасӣ шудаанд. Донишҷӯён аз он дар бораи қонунҳои умумитарини инкишофи фарҳанг,сабабҳо ва натиҷаҳои рушду нумӯи фарҳанг,таҳаввули фарҳанги давру замонҳо маълумот гирифта метавонанд.
"Баёзи ваҳдат" китоби дастҷамъона буда, аз ду қисмат иборат аст. Дар қисмати аввал ҳикматҳо аз китоби қадимаи "Авесто" ва шоҳбайтҳо аз эҷодиёти шоирони классики тоҷику форс дар ситоиши дӯстию бародарӣ, ваҳдату ягонагӣ, сулҳу субот, афву узр, шафқату мурувват, андешаву тадбир оварда шудаанд. Қисмати дуюм гулчини ашъори шоирони муосири тоҷикро дар ситоиши ваҳдат фарогир аст. Китоб ба муносибати 10-умин солгарди Рӯзи ваҳдати миллии Тоҷикистон нашр мешавад.
Маводи маҷмӯа дар бораи сайру сулуки Ҳаракати ваҳдати милли ва эҳёи кишвар, ки яке аз заминаҳои давлатсозии тоҷику тоҷикистониён ва сиёсати пешгирифтаи Сарвари давлат аст, ба силки тасвир омадааст. Он ба сифати дастури худогоҳиву худшиносӣ дар роҳи густариши ҷомеаи шаҳрвандӣ мардумро тарбия карда, бузургдошту муқаддасии сулҳу субот ва ҳамзистии осоиштаи халқҳои кишвари азизамонро таҳким мебахшад.
Шоири Халқии Тоҷикистон, дорандаи Ҷоизаи давлатии ба номи устод Рӯдакӣ Ашӯр Сафар дар шеъру сухан, ҷаҳони маънавӣ ва ҳунар бадеияти худро дорад, ки ба каси дигар монанд нест. Зиёда аз панҷоҳ сол ӯ ба мардум аз накӯиву хушӣ, ҳиммату одамгарӣ, меҳру вафо, покиву садоқат сухан гуфтааст. Подоши ин ҳама маҳбубиятест, ки мардум ба сухани ӯ ва шахсияти мардумии нотакрораш доштанду доранд. Китоб мунтахабест ба муносибати 80-умин солгарди шоир, ки аз шеъру ғазалҳои дилнишин фароҳам омадааст.
"Фоли нигоҳ" маҷмӯаи дуюмини шеърҳои шоираи соҳибдилу соҳибистеъдод ва соҳибназар Зебои Хатлонӣ аст. Каломи ӯ саломи самимонаест ба мардум. Ангезаи суханаш овезаи исмат аст дар қисмати тоҷик.
Дар ин достони барҷастаи "Шоҳнома" як силсила воқиаҳои муҳимми ҷанге ки қабилаҳои қадими форс, аҷдоди ирониҳо ва тоҷикҳои имрӯза, барои ҳастӣ ва озодии ватани худ солҳои зиёд бурдаанд, тасвир ёфта аст.
"Шоҳномаи "-и Абулқосим Фирдавсӣ яке аз шоҳасарҳои ҷаҳонӣ ба ҳисоб меравад. Устод Сотим Улуғзода нахустин бор ин ҳаммосаи оламшумулро ба наср гардонид, то хонандагон онро бо осонӣ мутолиа намуда аз ин ганҷинаи бабаҳо баҳравар гарданд.