Дар шароити кунунӣ, ки ҳама гуна иттилоъ мавқеъ ва қимати хосро дорост, мутахассисони соҳаҳои гуногун истифода аз техникаю технологияи электрониро ҷиҳати расидан ба ҳадаф хеле муҳим мешуморанд. Техникаи муосир имкон медиҳад, ки коркарди босифати иттилоъ бо суръати баланд анҷом ёфта, ба ин васила муштариён ба ахбори лозим дар кўтоҳмуддат даст ёбанд. Табиист, ки Китобхона чун маркази муҳими иттилоотрасонӣ аз ин раванд наметавонад дар канор бошад, пас он ҳадафу самтҳои фаъолияташро бо талаботи ҷомеъаи иттилоотӣ созгор менамояд. Гузариш аз шеваҳои анъанавии иттилоотрасонӣ ба усулҳои муосири автоматикунонии фаъолият барои Китобхона ногузир аст. Алалхусус баробари китобҳои чопӣ арзи вуҷуд кардани Китобхонаи электронӣ тағироти куллӣ дар самти хизматрасонӣ ба хонанда ворид намуд. Пешрафти босуръати технологияи муосир-алоқаи мобилӣ, телекоммуникатсия, компютер ва ғайра баробари иқтисоду иҷтимоъ маҳаки рушди иттилоотрасонӣ низ гардиданд.
Китоби «Моҷарои рафта», бозтоби порае аз таърихи муосири шифоҳии Тоҷикистон аст, ки дар асоси саргузашту хотираҳо ва мушоҳидаву дидгоҳи муаллиф навишта шуда, хонандаро бо урфу одати мардуми тоҷик ва ҳодисаҳои аз сар гузарондаи ин миллати куҳанбунёду осебдида, шинос мекунад. Китоб ба оммаи васеъи хонандагон пешниҳод мешавад
" Шамъи Фурузон" барчидае аз шеърҳои овони ҷавони то офаридаҳои солҳои ҳозираи ӯянд, Ин маҷмӯа кӯшиши аввалинест барои шиносоии хонанда бо шеърҳои Зикруллоҳ Файзуллоҳ
Дар китоби дарсии мазкур масоили умдаи сиёсати танзими давлатии макроиқтисод - накш ва мақоми бунёд ва ташаккули иқтисоди миллӣ, сарчашмаҳои рушд, андухт, истеъмол, стратегияи сармоягузорӣ на молиявию қарзӣ дар таъмини истиқрору муозинии иқтисод, ба вучуд овардани шароитҳои мусоидтарини гузариш ба иқтисоди бозорӣ ва оқибатҳои иқтисодию иҷтимоии он мавриди таҳдил ва таҳқиқ қарор дода шудааст. Он ҳамчун ифтитоҳи сикли лексияҳо аз фанни «Наза рияи иқтисод» барои устодон, аспирантон, донишҷуён ва ҳаводорони илми беинтиҳои иқтисод хавола карда мешавад.
Оё медонед, ки шоҳи меваҳо кадом аст? Шафтолу, зардолу, олуболу?.. Боре чанд меваи боғ аз ин хусус баҳс мекунанд. Ба баҳси онҳо качолу шарик мешавад. Вай ҳам худро шоҳи меваҳо мешуморад. Аммо качолу картошка аст… Баъд чӣ мешавад? Бачаҳои азиз, ин афсонаи аҷибро хонда, шумо дар бораи меваҷоту сабзавот ва бисёр чизҳои дигар дониши нав мегиред.
Аз замони нашри аввали «Куллиёт»-и устоди зиндаёд Лоиқи Шералӣ (Хуҷанд, 2001) ҳашт сол сипарӣ шуд. Дар ин миён нашри дуюми он дар Теҳрон (1383) ба алифбои форсӣ анҷом ёфт. Ҳоло наш- ри сеюм низ дар дасти хонандагон ва алоқамандон қарор дорад. Дар нашри феълӣ шеърҳо дар таҳрири ниҳоии муаллиф оварда шуда, ба онҳо миқдори зиёди шеърҳои чопнашудаи шоир аз бойгониаш илова гардиданд.
Бо мадади география метавонем,ки дар бораи сатҳи Замин,кӯҳҳо,дарёҳо,мамлакатҳо ва қитъаҳо маълумот бигирем.Бунёди иқтисодӣ,таркибу гурӯҳои аҳолии ҷаҳон,дину мазҳаб ва ҳатто ҷисмҳои осмониро бо воситаи ин фан фаҳмида мегирем.Ҳолло дар марҳилаи аввал диққати шуморо ба курраи Замин ҷалб менамоем.
Дар китоби нави Ҳадиса шеърҳое гирд оварда шудаанд,ки дӯстиву рафоқат, қаҳрамонию шуҷоат ва меҳнати ҳалолу пурбаракати ҷавонони озоди моро васф мекунанд.
Дар ин асар чеҳраи С айнӣ бори дигар ҳамчун воқеанигори ҳақиқӣ ва инсонпарвари бузург ҳувайдо мегардад