Дар шароити кунунӣ, ки ҳама гуна иттилоъ мавқеъ ва қимати хосро дорост, мутахассисони соҳаҳои гуногун истифода аз техникаю технологияи электрониро ҷиҳати расидан ба ҳадаф хеле муҳим мешуморанд. Техникаи муосир имкон медиҳад, ки коркарди босифати иттилоъ бо суръати баланд анҷом ёфта, ба ин васила муштариён ба ахбори лозим дар кўтоҳмуддат даст ёбанд. Табиист, ки Китобхона чун маркази муҳими иттилоотрасонӣ аз ин раванд наметавонад дар канор бошад, пас он ҳадафу самтҳои фаъолияташро бо талаботи ҷомеъаи иттилоотӣ созгор менамояд. Гузариш аз шеваҳои анъанавии иттилоотрасонӣ ба усулҳои муосири автоматикунонии фаъолият барои Китобхона ногузир аст. Алалхусус баробари китобҳои чопӣ арзи вуҷуд кардани Китобхонаи электронӣ тағироти куллӣ дар самти хизматрасонӣ ба хонанда ворид намуд. Пешрафти босуръати технологияи муосир-алоқаи мобилӣ, телекоммуникатсия, компютер ва ғайра баробари иқтисоду иҷтимоъ маҳаки рушди иттилоотрасонӣ низ гардиданд.
Мунтахаботи шоири охири асри Х1Х ва аввали асри ХХ Файз Алам (Аламӣ) аз ғазалу рубоӣ ва мухаммасу маснавӣ иборат буда, мавзӯъҳои ишқу муҳаббат, васфи табиату ҳаёти иҷтимоии замони шоирро дар бар гирифтааст. Аз мутолиаи мунтахабот ба мухлисони каломи бадеъ хуб аён хоҳад гашт, ки Алам яке аз шоирони тавонои замони худ буда, дар иншои аксар жанрҳои назмии адабиёт даст доштааст.
Дастури таълимию методӣ дар асоси барномаи намунавии курси "Бехатарии фаъолияти ҳайёт" барои донишҷӯёни ҳамаи ихтисосҳои Донишгоҳи давлатии тиҷорати Тоҷикистон навишта шудааст. Аз ин дастури таълимию методӣ донишҷӯёни дигар мактабҳои олие,ин фанро меомӯзанд,истифода бурда метавонанд.
Дар ин китоб ҳаёти ҳамзамонони мо, махсусан сарнавишти зан- модар ба таври воқеъбинона ва диди хос ба риштаи тасвир кашида шудааст, ки умедворем, мавриди писанди хонанда қарор мегирад.
Донистани воқеоту ҳодисоти он даврони фоҷиабор, оқибати беандешагию ба доми шахсони худхоҳу манфи- атҷў ва бадкин афтодани мардуми содадил, шарри ҷангу кинаи ҳасуд барои ҷавонон аз манфиат холӣ нест. Дар аввали асар эҳсосоти қалбии муаллиф бо дарду алам нис- бат ба баъзе инсонҳои гаразгир баён шудааст.
Дар китоби таълимии мазкур таърихи мухтасари экология, пайдоиш ва инкишофи Замин, ташаккулёби сохторхои Замин ва биосфера, омилхои экологи ва конуниятхои таъсири онхо ба организмхои зинда, мухитхои асосии Хаётй, шакли хаётии организмхо, ритмхои биологи, сохтор ва таркиби популятсия, биосенозхо, системахои экологи, таъсири фаъолият ва хочагидории одам ба табиат ва чузъхои биосфера, сарчашмахои олудакунандаи мухити атроф ва роххои бартараф кардани онхо, таъсири мунокишахои харби ба мухити атроф, экологияи шахрхои хозиразамон ва чорабинихои хифзи саломатии шахрвандон дар асоси ахборотхои илмии кунунии сохаи экологи гирд оварда туда тахлил шудаанд.
Шайх Муслиҳиддини Саъдии Шерозӣ-ин ситораи тобноки адабиёти оламгирӣ порсӣ,ки барҳақ ба ҳайси яке аз суханварони бузурги олам шинохта шудааст,дар қаъри пурӯшоби сенздаҳум умр ба сар бурдааст.Дар бораи солҳои ҳайёти ӯ дар миёни муҳақиқин ихтилофи назар аст. Аммо аксар бар он ақидаанд,ки шайх дар байни солҳои 1203-1209 дар шаҳри шероз зода шудааст, соли 1292 дар ҳамонҷо падруди ҳайёт гуфтааст, ки имрӯз оромгоҳаш зиёратгоҳи хосу ом мебошад.
Дар китоб мақолаҳое гирд омадааст, ки оид ба сиёсати хирадмандонаи Пешвои миллат мӯҳтарам Э Раҳмон нисбати забон, таърих, фарҳанг, ки аз соли 1993 то имрӯз аз ҷониби сардабири маҷаллаи "Пайванд", профессор Р. Раҳмонӣ таълиф гардидааст
Раванди пешрафти инсоният дар дахсолахои ахири асри чорй ахли башарро ба он водор сохтааст, ки асри ХХ-ро асри компютер номгузорй кунанд. Байн пеш аз хама, дар интихои солхои 70-ум, офарандагони ком- пютерхои шахсй поя1узор будаанд.
Бо қарори мушовараи вазорати маорифи Ҷумҳурии Тоҷикистон ба сифати китоби дарсӣ тавсия шудаст.